Wacław Weker

Prezes WKN w latach , architekt, autor projektów schronisk WKN w Dolinie Chochołowskiej i w Rafajłowej w Gorganach Autor szeregu istotnych obiektów na mapie modernistycznej Warszawy. Urodzony 22 października 1891 w Krasiłowie na Wołyniu, potomek inkorporowanej szlachty kurlandzkiej herbu Drogomir, Weker dorastał razem z siedmiorgiem rodzeństwa w jednym z majątków, należących do licznego rodu (ojciec Wacława, Roman, miał sześcioro rodzeństwa). Po ukończeniu 31 maja 1911 Pierwszej Szkoły Handlowej w Kijowie, jesienią 1911 rozpoczął studia na Wydziale Architektury w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu, gdzie związał się ze środowiskiem polskich studentów i działaczy niepodległościowych na emigracji. Wśród jego kolegów, których wymieniał po latach, byli m.in. Bolesław Wieniawa Długoszewski, Stanisław Dygat, Antoni Dygat i sławny weteran,Wacław Sieroszewski. W okresie wojennym 1914 - 1918 zajmował się budową mostów. W końcu roku 1917 Weker trafił z terenów Rosji do Lublina. Rok później zgłosił się jako ochotnik do Wojska Polskiego i przydzielony do pułku artyleryjskiego, trafił na front małopolski, przechodząc szlak bojowy aż pod Dźwińsk. Pełnił służbę w jednym z polskich pociągów pancernych. Wacław Weker obronił dyplom z projektu monumentalnego w 1923 roku. W latach 1923 - 1925 Weker pracował w Biurze Architektonicznym Departamentu Budowlanego przy Wa-wskiej Dyr. Kolei Państwowych. Od roku 1925 do roku 1927 był kierownikiem Komitetu Rozbudowy M.St. Warszawy i (wedle źródeł) był autorem projektu parcelacji Saskiej Kępy oraz terenów przy Królikarni. Od 1927 roku prowadził własną pracownię projektową, około 1927 wstąpił do Stowarzyszenia Architektów Polskich. Od 1929 roku do wybuchu wojny w 1939 roku był prezesem Warszawskiego Klubu Narciarskiego. W marcu 1934 roku architektowi przyznano Złoty Krzyż Zasługi za zasługi w architekturze i urbanistyce. W tym samym roku przystąpił on także do nowej organizacji architektonicznej, S.A.R.P. Jego materiały projektowe i zbiory spłonęły w mieszkaniu na Marszałkowskiej 92, gdzie Weker mieszkał w czasie okupacji. W sierpniu 1944, wedle informacji PCK, Weker zgłosił się na ochotnika do batalionu AK „Kiliński”. 20 sierpnia wziął udział w szturmie na siedzibę PAST-y . Z powodu odniesionych ran zmarł w szpitalu w gmachu PKO na Świętokrzyskiej niedługo potem.
  • Wacław Weker